Bankructwo konsumenckie, inaczej znane jako upadłość konsumencka jest procesem, podczas którego należy spełnić kilka wymagań sądu, ale którego zakończenie może uratować dłużnika przed całkowitym utonięciem w długach.
Zazwyczaj postępowanie składa się z trzech etapów. Żeby móc myśleć o rozpoczęciu owego procesu należy najpierw złożyć odpowiedni wniosek do Sądu Rejonowego, odpowiedniego dla danego miejsca zamieszkania dłużnika.
Etap pierwszy zwany postępowaniem w przedmiocie upadłości konsumenckiej, polega na udowodnieniu przed Sądem Rejonowym, że długi są wynikiem nieszczęśliwego obrotu spraw i nie powstały one na skutek zaniedbań dłużnika. Jeśli wniosek i dokumentacja majątkowa zostały poprawnie złożone i udowodnimy przed sądem niefortunną losowość zdarzeń, to Sąd prawdopodobnie ogłosi upadłość konsumencką dłużnika.
Druga faza to tzw. „postępowanie upadłościowe właściwe”, czyli proces podczas którego Sąd ma prawo umorzyć postępowanie, bądź wybrać osobę odpowiedzialną za spieniężenie majątku dłużnika. W świetle prawa taka osoba zwana jest syndykiem.
Ostatnim krokiem jest ustalenie przez Sąd harmonogramu spłat, którego dłużnik musi przestrzegać i realizować. Jeśli osobie zadłużonej uda się wypełnić harmonogram, organ prawa stwierdzi wykonanie planu oraz ma prawo umorzyć niespłacone należności przez konsumenta. W ten sposób dochodzi do oczekiwanego oddłużenia. W sytuacji, w której dłużnik nie był w stanie zrealizować planu Sądu i nie spłacił części zadłużeń, do upragnionego pozbycia się reszty długów nie dochodzi.
